22 στέκια της Αθήνας: Ο Τάσος Δούσης σας προτείνει τα καλύτερα μαμαδίστικα της πόλης
Μαγαζιά που... μυρίζουν μαμά
Πόσο δύσκολο είναι σήμερα να βρούμε καλό μαγειρευτό φαγητό! Να βρούμε το φαγητό της μάνας μας σε μία ταβέρνα και με το που μπαίνουμε μέσα να νιώθουμε σαν να είμαστε στο σπίτι μας.
Διαβάστε επίσης: Ο Τάσος Δούσης ξέρει: Το ταβερνάκι στην Θεσσαλονίκη που πρέπει να επισκεφθείς
Έκανα μια προσπάθεια να σας βρω τα στέκια εκείνα της πρωτεύουσας που ακόμα κρατάνε. Που ακόμα δεν έχουνε παραδοθεί στην τουριστική ανάπτυξη και δεν έχουνε κατεβάσει κατσαρόλες και τηγανιά. Είναι τα στοιχεία εκείνα που τα έχουν όλα και ιστορία και ατμόσφαιρα και πολύ καλό φαγητό και στις περισσότερες των περιπτώσεων έχουν και καλές τιμές.
Οι προτάσεις του Τάσου Δούση
Ολύμπιον: Για λαχανοντολμάδες και γιουβαρλάκια
Σε ένα σκηνικό αθηναϊκής γειτονιάς, που μοιάζει να ξεπηδά από μια εποχή που δυστυχώς τείνει να εξαφανιστεί από τη μνήμη μας, το μαγειρείο της Αναπαύσεως μας υπενθυμίζει τη σημασία της γαστρονομικής μας παράδοσης και τονίζει την ανάγκη διατήρησής της. Γιατί, όσο απολαυστικά και αν είναι τα σούσι και τα μπέργκερ, τίποτα δεν συγκρίνεται με ένα χορταστικό (και σωστό διατροφικά) γεύμα, όπως ριγανάτο μοσχάρι με φρέσκες πατάτες, γεμιστά ντομάτες, χοιρινή μπριζόλα με ρύζι ή μία νόστιμη κοτόσουπα.
Αναπαύσεως 9, Μετς
Γιάννης: Για τους ξενύχτηδες και όχι μόνο
Ο Γιάννης (Αχαρνών 258, Αθήνα) είναι ένα από τα πιο ιστορικά πατσατζίδικα της Αθήνας, λειτουργώντας από το 1970. Το όνομά του προέρχεται από τον πρώτο ιδιοκτήτη, ο οποίος παρέδωσε τη σκυτάλη στους σημερινούς ιδιοκτήτες στις αρχές της δεκαετίας του '80. Οι ιστορίες από τις "χρυσές" εποχές, μεταξύ του '70 και του '90, είναι πολλές και συναρπαστικές. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, μποέμ, εναλλακτικοί και περιθωριακοί τύποι ήταν όλοι πιστοί θαμώνες του μαγαζιού. «Τη δεκαετία του '70, το μαγαζί ήταν στέκι της ομάδας του Παναθηναϊκού, και οι αλατιέρες είχαν το τριφύλλι ως διακριτικό γνώρισμα. Οι φίλαθλοι τις έπαιρναν ως αναμνηστικά. Ήταν από τα λίγα μαγαζιά με έγχρωμη τηλεόραση, κι έτσι παρακολουθούσαν αγώνες. Κάθε Δευτέρα, ανάλογα με τη βαθμολογία των ομάδων στο πρωτάθλημα, άλλαζαν χρώμα στα τραπεζομάντηλα. Όταν έπαιζε η Εθνική Ελλάδος, το χρώμα ήταν φυσικά μπλε. Στις χρυσές εποχές, υπήρχαν τρεις σειρές παρκαρισμένα αυτοκίνητα απ' έξω», θυμάται ο σερβιτόρος. Εμείς πήγαμε το μεσημέρι και το βρήκαμε άδειο, αλλά ο περισσότερος κόσμος έρχεται το βράδυ. Στον Γιάννη, ο πάτσας σερβίρεται με αυγολέμονο, κάτι που δεν συναντάς συχνά στα μαγαζιά. Είναι νόστιμος και η μερίδα γενναιόδωρη.
Αχαρνών 258
Οικονόμου: Κατσαρόλα ναι, τηγάνι όχι
Η ταβέρνα "Οικονόμου" στα Πετράλωνα έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών συζητήσεων και αναφορών όλα αυτά τα χρόνια, και όχι άδικα. Από τον σπουδαίο Αλέκο Φασιανό, που ήταν συχνός επισκέπτης και τα έργα του κοσμούν τους τοίχους, έως τον διανοούμενο Κωστή Παπαγιώργη, ο οποίος δειπνούσε εκεί κάθε Πέμπτη – η γωνιά με τα βιβλία του παραμένει ανέγγιχτη – μέχρι πολιτικούς, καλλιτέχνες, διπλωμάτες, ηθοποιούς και αμέτρητους πελάτες που λάτρευαν την ταβέρνα, η φήμη της εκτοξεύθηκε μέσα σε δύο δεκαετίες. Ξεκίνησε το 1930 ως μαγέρικο, προσφέροντας μια μικρή ποικιλία μαγειρευτών που ετοιμάζονταν σε ένα απλό κουζινάκι στο πίσω μέρος του σπιτιού του Γιάννη Οικονόμου. Αρχικά ονομαζόταν "Ζέφυρος", αλλά το 1972, όταν απέκτησε σχεδόν τη σημερινή της μορφή, ο γιος του Νίκος έβαλε το επίθετό τους στη μαρκίζα. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Στις αρχές του 2000, ο «Οικονόμου» πέρασε στα χέρια του Κώστα Διαμαντή, ο οποίος με το μεράκι και την εργατικότητα του κατάφερε να οδηγήσει την ταβέρνα σε επιτυχία, ακόμα και σε δύσκολες εποχές. Πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, πήρε την απόφαση να ξεκουραστεί, και έτσι η ταβέρνα πέρασε στα χέρια του επιχειρηματία Φίλιππου Τσαγκρίδη.
Τρώων 41 και Κυδαντιδών, Άνω Πετράλωνα
Χατίρι: Το μαγειρείο που είναι και μπιστρό
Το Χατίρι στο Παγκράτι έχει γίνει δημοφιλές τα τελευταία δύο-τρία χρόνια, αν και βρίσκεται στην οδό Ριζάρη 28 από το 2012. Ο Μάριος Παπαδήμας άνοιξε το μαγαζί με μια κουζίνα καθαρά ελληνική, ενώ αργότερα το μεταμόρφωσε σε μαγειρείο που λειτουργούσε μόνο για μεσημεριανό. Αυτό το χαριτωμένο ημιυπόγειο όμως δεν φιλοξενούσε πρώτη φορά εστιατόριο. Οι παλιότεροι κάτοικοι του Παγκρατίου ίσως θυμούνται τον «Άνθρωπο», ένα καλτ ψαρομάγαζο που έκανε αίσθηση στην εποχή του. Πριν γίνει Χατίρι, στέγασε και άλλα μικρά εστιατόρια, κυρίως με έθνικ κουζίνα, αν και κανένα δεν διατηρήθηκε για πολύ.
Το Χατίρι, ωστόσο, έχει αντέξει. Υπάρχουν καλές αιτίες για αυτή τη μακροβιότητά του. Η ατμόσφαιρα στην αίθουσα, όπου συνυπάρχουν κρασοβάρελα, αντίκες και γουστόζικα έπιπλα από παλιατζίδικα, εκπέμπει ζεστασιά και γοητεία. Και οι τιμές είναι εξαιρετικά φιλικές. Αν δεν επιλέξετε κάποιο από τα ελάχιστα κρασιά της λίστας, δύσκολα θα ξεπεράσετε τα τριάντα ευρώ το άτομο.
Ριζάρη 28, Παγκράτι
Κίτσουλας: Για έμπειρο γιουβέτσι
Ο όμορφα φωτισμένος χώρος, με οικογένειες και παρέες να απολαμβάνουν το φαγητό και το κρασί από την κανάτα, δημιουργεί μια ιδιαίτερα ευχάριστη ατμόσφαιρα, η οποία απογειώνεται φυσικά με τα πιάτα που βγαίνουν από το πάσο. Στην ταβέρνα Κίτσουλας, το κύριο προτέρημα είναι ότι η κουζίνα λειτουργεί από το πρωί. Γεμιστά, μπριάμ, παστίτσιο, κολοκυθάκια αυγολέμονο, όλα μπαίνουν σε ταψιά. Αν δεν έχετε χρόνο να τα απολαύσετε εκεί, μπορείτε να τα πάρετε για το σπίτι. Θυμάμαι πολλές φορές μετά το σχολείο να περιμένω την πλαστική σακούλα με το χάρτινο κουτάκι και μπορώ να πω ότι η γεύση του φαγητού ήταν πάντα ίδια.
Φιλικής Εταιρείας 25Δ, Χαλάνδρι
Ήπειρος: Μαγειρίτσα όλο τον χρόνο
Η σπεσιαλιτέ περιλαμβάνει γίδα, πατσά (κοιλίτσα και πόδι) και μαγειρίτσα, διαθέσιμη όλο τον χρόνο. Επίσης, προσφέρονται ψαρόσουπα, όσπρια, γιουβαρλάκια και λαδερά, όπως γίγαντες σπανάκι, φασολάκια, αγκινάρες αλά πολίτα και σπανακόρυζο. Διαθέτει μηχανή που κόβει φρέσκο κιμά για παστίτσιο ή μουσακά, αλλά και φοβερή κοτόσουπα.
Φιλοποίμενος 4, Αθήνα
Γιουβετσάκια: Το καλοφαγάδικο της Γλυφάδας
Πολλά προϊόντα προέρχονται από διάφορες περιοχές της Ελλάδας: μοσχαράκι από το Αγρίνιο, κοτόπουλο από τη Λακωνία, ελαιόλαδο από την Ορεινή Κορινθία, λαχανικά από την Αργολίδα, κρασί από τη Νεμέα και ελληνική μπύρα, όπως η εξαιρετική Νήσος από την Τήνο. Εδώ, τα κρέατα και τα φρεσκότατα ψάρια δεν μαρινάρονται, καθώς ο Χάρης και η Εύα εμπιστεύονται την ποιότητα των πρώτων υλών τους και πιστεύουν ότι οι μαρινάδες αλλοιώνουν την αυθεντική γεύση και την απόλαυση.
Ιθώμης 20 & Μορέως, Γλυφάδα
Ραμόνα: Γίδα βραστή και σαλιγκάρια στιφάδο
Η ατμόσφαιρα της Ραμόνας έχει μια μοναδική γοητεία, με τα χαμηλά φώτα, την ιδιαίτερη αίσθηση του υπογείου και το γεγονός ότι αποτελεί το κρυφό στέκι της γειτονιάς. Το καλοκαίρι του 1968, ο Χρήστος Κασκαβέλης εγκαινίασε την ταβέρνα στη γωνία Αγίων Πάντων και Εσπερίδων σε ένα μικρό υπόγειο. Το 1974, έδωσε αντιπαροχή ένα οικόπεδο λίγα στενά πιο κάτω, στην οδό Μίνωος 11-13, και από την πολυκατοικία που χτίστηκε, απέκτησε ένα μερίδιο για να μεταφέρει την ταβέρνα εκεί. Πιστεύοντας ότι μια ταβέρνα πρέπει να είναι σχετικά κρυμμένη, η Ραμόνα παρέμεινε στο υπόγειο της νέας διεύθυνσης. Με το που καθίσεις, σε ρωτούν τι θα πιεις και μαζί με το κρασί φέρνουν το μενού. Με ένα στιλό σημειώνεις τις επιλογές σου: φάβα, παντζάρια, χόρτα, χωριάτικη, λάχανο, τυριά, τυροσαλάτα, κεφτεδάκια, τυρομπουκιές, κεφαλοτύρι σχάρας, μπεκρή μεζέ, σαλιγκάρια, και καμιά φορά πιο ιδιαίτερους μεζέδες όπως ορτύκια ψητά, γλυκάδια αρνίσια και μοσχαρίσια αμελέτητα. Με τα παλιά βαρέλια και λίγα τραπέζια, η Ραμόνα θυμίζει σκηνικό από παλιά ελληνική ταινία, ένα κουτούκι βγαλμένο από άλλη εποχή που συνεχίζει να προσελκύει κόσμο κάθε ηλικίας.
Μίνωος 11-13, Καλλιθέα
Φιλίππου: Σε λευκά τραπεζομάντηλα
Στον Φιλίππου θα απολαύσουμε τα γνώριμα, οικεία πιάτα που θυμίζουν τις γεύσεις της παιδικής μας ηλικίας. Δεν θα μας μείνουν αξέχαστα, αλλά είναι τα πιάτα που πάντα αναπολούμε. Εκεί θα βρείτε όλα όσα περιμένετε από μια κλασική ελληνική ταβέρνα: από χταποδάκι ξιδάτο και ταραμομελιτζανοσαλάτες μέχρι χοιρινό λεμονάτο στον φούρνο. Ξεκινήσαμε με χόρτα βραστά, χταποδάκι ξιδάτο και γίγαντες Πρεσπών. Και τα τρία ήταν γευστικά, φρεσκομαγειρεμένα με καλό ελαιόλαδο. Ως κυρίως πιάτο, δοκιμάσαμε γιουβαρλάκια με αυγολέμονο δεμένο με αλεύρι, μια αναγκαία παραλλαγή για πιάτο εστιατορίου. Παραγγείλαμε επίσης χοιρινό λεμονάτο και λευκό κρασί. Μας κέρασαν επιδόρπιο, όπως πάντα. Όλα ήταν όπως τα περιμέναμε, «μαμαδίστικα» πιάτα. Αν αναζητάτε υψηλή γαστρονομία ή «δημιουργική κουζίνα», ίσως απογοητευτείτε. Αν όμως ψάχνετε ένα απλό, καλομαγειρεμένο φαγητό με σαλάτα και πίτα, τότε θα φύγετε πολύ ικανοποιημένοι. Αν συνυπολογίσετε και την εξαιρετική σχέση ποιότητας-τιμής, θα φύγετε ευτυχείς, καθώς στο Φιλίππου, ένα άτομο χορταίνει με 15-17 ευρώ.
Ξενοκράτους 19, Κολωνάκι
Στον Βλάσση για λαχανοντολμάδες και σοφρίτο
Στον Βλάσση δεν έχουν συγκεκριμένη σπεσιαλιτέ, αλλά αφουγκράζονται τις προτιμήσεις του κόσμου. Το κατσικάκι ή αρνάκι στον φούρνο με πατάτες είναι πάντα στο μενού, προσφερόμενα σε πιατέλα που θυμίζει κυριακάτικο σπιτικό τραπέζι. Ο κατάλογος αλλάζει συχνά, και ποτέ δε σερβίρουν φαγητά της προηγούμενης μέρας. Μαγειρεύουν υπολογισμένα, χωρίς σπατάλες, και αν περισσέψει κάτι, το καταναλώνουν οι ίδιοι. Η ποικιλία είναι μεγάλη, με πιάτα όπως σοφρίτο, παστιτσάδα, φρυγαδέλια και μαγειρίτσα, αυθεντική σπιτική ελληνική κουζίνα δηλαδή. Δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στα ψάρια, τα οποία ψήνουν, τηγανίζουν ή προσθέτουν σε αθηναϊκή σαλάτα με μαγιονέζα – μια παραγγελία που δε λείπει ποτέ από το τραπέζι μου. Δυνατό τους σημείο είναι επίσης τα όσπρια, οι σούπες και τα λαδερά, μαγειρεμένα ισορροπημένα στο ελαιόλαδο. Τον χειμώνα, δοκιμάστε τη σελινόριζα α λα πολίτα, ένα νοστιμότατο λαδερό, τους λαχανοντολμάδες με μεταξένια σάλτσα αυγολέμονο ή την καλοχυλωμένη κοτόσουπα, που είναι πραγματικό βάλσαμο. Τα περισσότερα πιάτα προσφέρονται και σε μισές μερίδες, διευκολύνοντας όσους θέλουν να γευτούν ποικιλία. Για το τέλος υπάρχει ένα ανάλαφρο εποχιακό και γευστικό γλυκό που λατρεύω: ψητό μήλο ή κυδώνι με μια κουταλιά ποιοτικού γιαουρτιού.
Μαιάνδρου 15, Ιλίσια
Δίπορτο: Στην υπόγεια ταβέρνα
Κάποιες φορές, δύο παρέες μπορεί να χρειαστεί να μοιραστούν το ίδιο τραπέζι, καθώς ο κυρ Μήτσος σε καθίζει χωρίς πολλά λόγια – αν θέλεις να φας, δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Εδώ, στο κέντρο της αθηναϊκής εστίασης, προσφέρει ζεστά χόρτα και φάβα, ρεβιθάδα, φασολάδα, μοσχαρόσουπα, γιουβέτσι, πατάτες γιαχνί, ένα ψητό ψαράκι και πιάτα με σουπιές ή χταπόδι, συνοδευμένα από ψωμί. Μπαίνεις, τρως, πληρώνεις και φεύγεις. Πριν προλάβεις να βγάλεις το παλτό σου, το τραπέζι έχει ήδη στρωθεί με λαδόκολλα και έχει φτάσει το ορεκτικό. Πολλοί το θεωρούν καλτ και κάθονται με ευχαρίστηση, απολαμβάνοντας την παλιακή αίσθηση και την ατμοσφαιρική ντεκαντάνς.
Σωκράτους 9 & Θεάτρου
Ο Βάθης στην Κηφισιά
Στην παραδοσιακή ταβέρνα του Βάθη στην Κηφισιά (Κύρου 7, στα σύνορα με τη Νέα Ερυθραία), η αίσθηση ότι βρίσκεστε στην εξοχή σίγουρα θα σας ανοίξει την όρεξη. Μην ξεχνάτε, βρίσκεστε σε ένα στέκι διάσημο για τα ζουμερά και ποιοτικά κρεατικά του, καθώς και τις μοναδικές κοπές του - πικάνια, ταλιάτα, σταβλίσια 800 γρ., rib eye κ.α. Το μενού, φυσικά, εμπλουτίζεται με άλλα νόστιμα πιάτα ημέρας, καθώς και μια μεγάλη ποικιλία ορεκτικών, που σίγουρα θα δυσκολέψουν την επιλογή σας.
Κύρου 7, Κηφισιά
Θεσσαλία στη Νέα Κηφισιά
Το εστιατόριο Θεσσαλία είναι ένα όνομα με ιστορία... Μία σταθερή αξία στα γαστρονομικά δρώμενα εδώ και 46 χρόνια (από το 1978), συνεχίζει αδιάλειπτα την πορεία του στην Κηφισιά, προσελκύοντας τους λάτρεις της ελληνικής σπιτικής κουζίνας με τις γευστικές του δημιουργίες. Βρίσκεται στην οδό Ελαιών 19, κοντά στην πλατεία Νέας Κηφισιάς, και είναι εύκολα προσβάσιμο από την έξοδο προς Κηφισιά της Εθνικής Οδού Αθηνών – Λαμίας. Τα σκιερά πλατάνια της περιποιημένης αυλής προϊδεάζουν για την κομψότητα του εσωτερικού χώρου, με τους τούβλινους τοίχους και τα φωτιστικά που θυμίζουν πυροφάνια.
Ελαιών 19, Κηφισιά
Το Ειδικόν στον Πειραιά
Δεν χρειάζεται να προβληματιστείς με τον κατάλογο. Πιθανότατα θα παραγγείλεις μια σαλάτα (έχουμε φρέσκο λάχανο), λίγο τυρί (μια καλή γραβιέρα), φάβα και τηγανητές πατάτες, κεφτέδες, συκώτι ή λουκάνικο (αφήσαμε το λουκάνικο εκτός). Την περίφημη ομελέτα του μαγαζιού την κρατήσαμε για την επόμενη φορά (ήδη ανυπομονώ για αυτή με το κορν-μπίφ). Όλα αυτά τα ετοιμάζει στην κουζίνα η κυρία Βούλα, η οποία μαζί με τον κύριο Απόστολο διαχειρίζονται το μαγαζί τόσα χρόνια (ξεκίνησε ως μπακάλικο το 1920 και από το 1980 λειτουργεί σαν ταβερνείο). Τα πιάτα σερβίρονται με «ειδικούς» ρυθμούς, αργούς, ώστε να κυλάει το αλκοόλ στο αίμα, να ηρεμεί το στομάχι και να εγκαθίσταται η ευτυχία. Η σαλάτα είναι δροσερή, με καλό λάδι, και η φάβα, ζεστή και γλυκιά, περιμένει ένα καλό ανακάτεμα για να μοιραστεί ομοιόμορφα το κρεμμυδάκι της. Τα κεφτεδάκια είναι ξεροτηγανισμένα, ένα ποίημα, και το συκώτι λεπτοκομμένο και ζουμερό, τελειοποιείται με λίγο λεμονάκι.
Ψαρρών 38 & Σαλαμίνος, Πειραιάς
Μαρτίνης στην Πατησίων
Ένα μαγειρείο που καθημερινά προσφέρει σαράντα διαφορετικά μαγειρευτά, επιμένει να φτιάχνει τα σουβλάκια του χειροποίητα, ένα-ένα, καθώς και να δημιουργεί γύρο από φρέσκα υλικά. Το απόγευμα, όταν τα αγαπημένα του πιάτα εξαντλούνται, ξαναβάζει τις κατσαρόλες στη φωτιά, διατηρώντας τη γεύση και την ποιότητα.
Πατησίων 289 & Ιακωβάτων, Αθήνα
Καραβίτης
Παρόλο που η Αθήνα αλλάζει με τα χρόνια, το ταβερνείο παραμένει σχεδόν αναλλοίωτο. Το χαμηλοτάβανο κτίριο με τα κεραμίδια και το σκοτεινό, ατμοσφαιρικό εσωτερικό του, διακοσμημένο με παμπάλαια κρασοβάρελα, συνεχίζει να αποτελεί καταφύγιο για τον χειμώνα. Το καλοκαίρι, η δράση μεταφέρεται στην απέναντι αυλή με τις μουριές που προσφέρουν δροσιά και κρατούν τον θόρυβο μακριά. Από την κουζίνα βγαίνουν πιατέλες γεμάτες με λεπτοκομμένα παϊδάκια, χειροποίητες τηγανητές πατάτες σε βαθιά γαβάθα, τρυφερές μπριζόλες, χόρτα και τα τραγανά, αρωματικά κεφτεδάκια, για να ικανοποιήσουν τόσο τους παλιούς όσο και τους νέους θαμώνες.
Παυσανίου 4 Παγκράτι
Βυρίνης
Απολαμβάνουμε χρυσαφένιες, φρεσκοτηγανισμένες πατάτες, πράσινη σαλάτα, βλίτα, και πιπεριές γεμιστές με τυρί, αν και κολυμπούσαν στο λάδι. Το τσιγαριστό χοιρινό που προτείνει ο σερβιτόρος ήταν λουκούμι και τέλεια λεμονάτο, ενώ το αρνάκι λαδορίγανη λιώνει στο στόμα. Όλα είναι νοστιμότατα.
Αρχιμήδους 11, Παγκράτι
Μαργαρώ
Στις 12 το μεσημέρι, η φιάλη προπανίου ξεβιδώνεται και το τσακμάκι ανάβει τη φωτιά, ενώ οι φλόγες αγκαλιάζουν το τηγάνι με το λάδι. Στο μεταξύ, το μπαρμπουνάκι βουτάει γυμνό σε μια θάλασσα από φρυγανάλευρο και αναδύεται πανέτοιμο. Το λάδι αρχίζει να βγάζει μικρές φουσκάλες, μυρίζει και καίει, έτοιμο να υποδεχθεί το φρέσκο ψαράκι. Σε λίγο θα αποκτήσει πορτοκαλί χρώμα. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται με μια χούφτα γαρίδες. Ο Κώστας ελέγχει το τηγάνι επιδέξια, έχοντας καλό δάσκαλο. Η Μαργαρίτα, γνωστή και ως Μαργαρώ, είναι το αγαπημένο ταβερνάκι, σαν βαρκούλα στον Σαρωνικό.
Λεωφ. Χατζηκυριάκου 26, Πειραιάς
Κληματαριά
Εδώ και αρκετά χρόνια, το μαγαζί έχει γίνει εξαιρετικά δημοφιλές, προσελκύοντας τόσο τους ντόπιους όσο και τους τουρίστες που επιθυμούν να απολαύσουν μια αυθεντική εμπειρία σε μια παραδοσιακή ελληνική ταβέρνα. Οι επισκέπτες απολαμβάνουν τα νόστιμα πιάτα που ετοιμάζει η κυρία Βάσω στην κουζίνα, με τη βοήθεια της Μαρίας, της οποίας η καταγωγή από την Ίμβρο ξεχωρίζει σε πολλά από τα πιάτα. Οι αγαπημένες μου επιλογές κάθε φορά που έρχομαι εδώ είναι τα σαλιγκάρια στιφάδο όταν είναι στην εποχή τους, το χουνκιάρ μπεγεντί, οι ξεροψημένοι γίγαντες πλακί και οι χορταστικοί λαχανοντολμάδες. Υπάρχουν και άλλα νόστιμα φαγητά, όπως ο καρνίγερι (μουσακάς με τυρί), λαδερά όπως σελινόριζα, αγκινάρες και μανιτάρια στιφάδο. Επιπλέον, πάντα υπάρχει κάποια πίτα με χειροποίητο φύλλο· τον χειμώνα κρεμμυδόπιτα νηστίσιμη ή χορτόπιτα, το καλοκαίρι ντοματόπιτα, κολοκυθόπιτα και άλλες.
Πλατεία θεάτρου 2 Αθήνα
Οινομαγειρείο Παραδοσιακό (Ευγενία)
Το Παραδοσιακό Οινομαγειρείο, από το 1987, προσφέρει γενναιόδωρες και γευστικές μερίδες. Ειδικεύεται στα θαλασσινά και, παρά τη θέση του σε τουριστική περιοχή, διατηρεί υψηλή ποιότητα. Απολαύστε φρέσκο ψάρι, δροσερές σαλάτες και νόστιμα ορεκτικά. Η εξυπηρέτηση είναι εξίσου άριστη, διατηρώντας το ίδιο επίπεδο ποιότητας.
Βουλής 44Α – Πλάκα
Μπαρμπαγιάννης Οινομαγειρείο
Το Café Boheme, ένα λατρεμένο στέκι που από το 2007 αποτέλεσε αγαπημένο τόπο συνάντησης στο Κολωνάκι, πλέον στεγάζεται σε έναν ιστορικό χώρο του κέντρου στη συμβολή της Εμμανουήλ Μπενάκη με τον πεζόδρομο της Δερβενίων. Εκεί, περισσότερο από έναν αιώνα τώρα, κατοικεί το παραδοσιακό μαγειρείο του Μπαρμπαγιάννη που έχει γίνει πλέον συνώνυμο των Εξαρχείων. Στη μοναδική ατμόσφαιρα του νεοκλασικού κτιρίου, τα τραπέζια του Cafe Boheme Μπαρμπαγιάννης δεξιώνονται Αθηναίους καλοφαγάδες, ενημερωμένους ταξιδιώτες, κεφάτους περαστικούς και καλλιτεχνικές συντροφιές προσφέροντας από την 13:00 το μεσημέρι μέχρι τη 01:00 το βράδυ, νόστιμο φαγητό και καλό κρασί.
Εμμανουήλ Μπενάκη 94 – Εξάρχεια
Οινοπωλείον, Αθήνα
Είναι δύσκολο για κάποιον που κάνει βόλτες σήμερα στα στενάκια του Ψυρρή να ξεχωρίσει τις αυθεντικές παλιές ταβέρνες από τις σύγχρονες. Εδώ που τα λέμε, δε μείνανε και πολλές. Όλες οι νεόκοπες ταβέρνες ή ψησταριές, προσπαθούν με το κατάλληλο ντεκόρ να μιμηθούν παλιές καλές εποχές. Είναι αυτό, βλέπετε, που προσελκύει τους τουρίστες οι οποίοι κατακλύζουν την περιοχή. Δίπλα στη πλατεία του Ψυρρή, ξεκινά η οδός Αισχύλου. Εκεί, στον αριθμό 12 μην κάνετε το λάθος να προσπεράσετε το μαγειρείο ΟΙΝΟΠΩΛΕΙΟΝ. Είναι η πιο παλιά ταβέρνα όλης της συνοικίας. Από το 1928!
Αισχύλου 12Α – Αθήνα
Aκολουθήστε μας στo Google News
