Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024

Arc for dance festival στο θέατρο Κιβωτός

Το Athensmagazine.gr προτείνει!

6 Μαΐου 2019 13:26
Arc for dance festival στο θέατρο Κιβωτός

Το Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού «Arc for dance festival» ξεκινά τη δεύτερη δεκαετία δράσης του. Το φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί από τις 4 έως τις 26 Μαΐου με ελεύθερη είσοδο σε όλες τις δράσεις και τις παρατάσεις του.

Ο κεντρικός πυρήνας του που θα διεξαχθεί στις 23, 24, 25 και 26 Μαΐου στο θέατρο «Κιβωτός», φιλοξενεί οκτώ παραστάσεις έργων σύγχρονου χορού, τα πέντε από τα οποία παρουσιάζονται στην παγκόσμια πρεμιέρα τους στην Αθήνα. Φέτος το φεστιβάλ δίνει έμφαση τόσο στους διαφορετικούς ήχους, τις «φωνές» που παράγουν, προτείνουν και εκπέμπουν τα σώματα που χορεύουν, όσο και στους τρόπους που προσλαμβάνουν τους ήχους αυτούς οι θεατές. Ανακαλεί χορευτικά ιδιώματα εξετάζοντας τη δυνατότητά τους να αρθρώνουν διεκδικήσεις, να διατυπώνουν αιτήματα, να δημιουργούν τοπία από σύνθετα τελετουργικά, με ευρύτατα ερεθίσματα.

Τα έργα που θα παρουσιαστούν, καλύπτουν ένα ευρύ εκφραστικό τόξο με σημείο αιχμής τον ήχο της κίνησης, την πολυφωνία των σωμάτων και τελικά τη γλώσσα που αρθρώνει ο χορός σήμερα. Πιο συγκεκριμένα θα παρουσιάσουν έργα τους οι δημιουργοί: Κωνσταντίνα Ευθυμιάδου, Σοφία Μαυραγάνη, Ξένια Κογχυλάκη, Fouad Boussouf (Μαρόκο-Γαλλία), Στέφανος Μπιζάς, Φώτης Νικολάου (Κύπρος), Ιωάννα Αντώναρου & Νατάσα Σαραντοπούλου, Flora Detraz (Company cie PLI /Πορτογαλία-Γαλλία). Προεκτείνοντας τους προβληματισμούς της προηγούμενης, επετειακής διοργάνωσης γύρω από την πολυδιάστατη διαμόρφωση του σύγχρονου, το «11ο ARC FOR DANCE FESTIVAL» συντονίζεται στον «θόρυβο» που παράγει ο χορός καθώς συνθέτει τη δική του γλώσσα, τους ρυθμούς, τις χροιές και εντάσεις της. «Ακούει» τις εκφορές της κίνησης και μας ζητά να αντιληφθούμε τις νέες διαστάσεις που προκύπτουν από αυτή την πολυφωνία.

The Gift of Automation στο Fast forward festival!

Το Fast forward festival είναι εδώ και έχει τόσο πολλά διαφορετικά events για να διαλέξουν όλοι αυτό που τους αρέσει!

FFF6 | ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΥ

Τα αρχαία αυτόματα (αυτοελεγχόμενοι κινητικοί μηχανισμοί) συναντούν το αστικό underground και την τεχνοκουλτούρα του διαδικτύου στη γλυπτική εγκατάσταση του Πέτρου Μώρη, “The Gift of Automation”. Ξεκινώντας από τη διαπίστωση ότι τα αυτόματα σε πολιτισμούς της αρχαιότητας, από τη Μεσόγειο έως την Ασία, υπήρξαν όχι μόνο τεχνουργήματα θαυμασμού και πολυτέλειας, αλλά και ένα είδος κοινωνικού αγαθού που προσέφερε δωρεάν γνώση και αισθητική απόλαυση, ο διεθνώς καταξιωμένος 33χρονος εικαστικός αναζητά το νήμα που συνδέει εκείνες τις ανοιχτές επιστημονικές κοινότητες με τα σημερινά τεχνολογικά μοντέλα της ανοιχτής πνευματικής ιδιοκτησίας του διαδικτύου.

Τα μοντέρνα «αυτόματα» του Πέτρου Μώρη, μια σειρά υβριδικών δημόσιων γλυπτών, που θυμίζουν συγχρόνως βάσεις αγαλμάτων, θεατρικές σκηνές και σκαλωσιές, παρουσιάζονται στο προαύλιο του Μεγάρου Υπατία, ανοίγοντας διάλογο με την εκπαιδευτική κληρονομιά που μας παρέδωσε η εποχή της νεοπλατωνικής φιλοσόφου, αστρονόμου και μαθηματικού, από την οποία πήρε το όνομά του το νεομπαρόκ μέγαρο, αλλά και με το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο απέναντι.

Αξιοποιώντας καταγραφές δημόσιων γλυπτών από τον αστικό χώρο της Αθήνας και τρισδιάστατα μοντέλα που βρίσκει ο καθένας στο διαδίκτυο, ο Μώρης δημιουργεί τις δικές του αφηρημένες συνθέσεις, οι οποίες μεταφέρονται στις τρεις διαστάσεις μέσω του 3D printing και άλλων, πιο σύνθετων ψηφιακών μεθόδων, αλλά και συμβατικών τεχνικών ή υλικών, όπως το μάρμαρο, το μπετόν και το μέταλλο. Τα τελικά γλυπτά διακοσμούνται με μοτίβα που ποικίλλουν, από παρεμβατικά γκράφιτι μέχρι vector γραφικά και freeware γραμματοσειρές, σε ένα ποιητικό κολάζ αρχαϊκών και πρωτοποριακών τεχνολογιών.

Σε μια εποχή που η συζήτηση για την ανοιχτή πνευματική ιδιοκτησία και τα «κοινά» αποκτά νέες διαστάσεις, το επίκαιρο «δώρο» του Μώρη μάς καλεί να σκεφτούμε μέσα από μύθους και ιστορίες του παρελθόντος, αλλά και κοινότοπες εικόνες της αστικής και της ψηφιακής μας πραγματικότητας. Οι προκλήσεις του σήμερα και του αύριο για την τεχνολογική εξάπλωση του αυτοματισμού, σε σχέση και με τις ανθρώπινες εργασιακές συνθήκες, οι οποίες αποτελούν διαχρονικό άξονα αναφοράς στη δουλειά του Μώρη, έρχονται στο προσκήνιο με έναν υπαινικτικό, πολυεπίπεδο τρόπο.

O Πέτρος Μώρης, από αρκετά μικρός, έδειξε έντονο ενδιαφέρον για τον χώρο των υπολογιστών και της πληροφορικής, με διάθεση να μελετήσει προγραμματισμό και ασφάλεια δικτύων. Η επαφή του με την ψηφιακή και διαδικτυακή κουλτούρα συνδυάζεται με το βιωματικό του ενδιαφέρον για τα υλικά και τη χειρωνακτική εργασία, που είχε καλλιεργηθεί ήδη από τα πρώτα σχολικά του χρόνια, όταν περνούσε αρκετό χρόνο βοηθώντας στο εργαστήριο ψηφιδωτών των γονιών του, στη γενέτειρά του, Λαμία.

Στον πυρήνα της δουλειάς του βρίσκεται το ενδιαφέρον για τη δυναμική σχέση μνήμης και προόδου. Εξετάζει αυτό το σχήμα μέσω μιας ποιητικής ανάγνωσης των τομών μεταξύ των υλικών και των πολιτισμικών διαστρωματώσεων που συγκροτούν το ανθρώπινο, το τεχνολογικό και το πολιτισμικό περιβάλλον και των αλληλεπιδράσεων μεταξύ φυσικών και κοινωνικών φαινομένων.

Η έρευνά του ξεδιπλώνεται κυρίως μέσω της παραγωγής γλυπτικών εγκαταστάσεων και της καλλιτεχνικής συγγραφής, αλλά και μέσα από ένα δίκτυο καλλιτεχνικών, επιμελητικών και εκδοτικών συνεργασιών. Αυτές οι συμπαραγωγές ορίζουν το εννοιολογικό και αισθητικό πλαίσιο στο οποίο αναπτύσσεται το προσωπικό καλλιτεχνικό του έργο.

Μαζί με την εικαστικό Λητώ Κάττου εξέδωσαν πρόσφατα το AM, ένα zine λογοτεχνίας, ποίησης και θεωρίας που συγκεντρώνει κείμενα προηγούμενων αιώνων, τα πνευματικά δικαιώματα των οποίων έχουν πλέον καταστεί κοινό κτήμα (public domain), σε μια εκλεκτική συλλογή με διαφορετικό θέμα σε κάθε τεύχος.

Τα αυτόματα ήταν αυτοελεγχόμενοι κινητικοί μηχανισμοί που δούλευαν με ατμό, νερό, βαρύτητα κ.λπ. και απαντώνται σε διάφορες κουλτούρες, από τους αρχαίους πολιτισμούς της λεκάνης της Μεσογείου και της Αραβικής χερσονήσου έως την Ινδία, φτάνοντας και στη νεότερη Ευρώπη. Το ενδιαφέρον του Μώρη για αυτά τα υβρίδια τεχνολογικής καινοτομίας και τέχνης εστιάζεται στη μελέτη των αυτομάτων της Αλεξανδρινής περιόδου, όπου η τέχνη τους διδασκόταν από τους επιστήμονες της εποχής, με επίκεντρο τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.

Πηγή: onassis.org

 

Athens Guide

Ροή ειδήσεων

Share