Κολωνάκι: Opinion

Θα πω τη μαύρη αλήθεια. Όταν άκουγα τη λέξη Κολωνάκι, με έπιανε αλλεργία. Ίσως λόγω των αριστερών ανησυχιών και της υποτιθέμενης πολιτικής κουλτούρας μου ταίριαζα περισσότερο στα Εξάρχεια και, σε μικρότερο βαθμό, στο Θησείο. Ξέρετε, την εποχή που έβγαινα για να διασκεδάσω, δηλαδή από το 1990 ως το 1995, αν έλεγες ότι πήγαινες το Κολωνάκι σε θεωρούσαν φλώρο. Μάλλον ηλίθια αντίληψη, γιατί τελικά πολλοί από αυτούς που σύχναζαν στα Εξάρχεια και μιλούσαν για ουμανιστικό-ανθρωπιστικό σοσιαλισμό, για την 4η Διεθνή και την 8η Πανελλαδική του Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού αποδείχθηκαν περίτρανα περισσότερο φλώροι και προσκυνημένοι από τους τύπους που σύχναζαν τότε στο Κολωνάκι. Το αστείο και ταυτόχρονα τραγικό της υπόθεσης είναι ότι ακόμα και σήμερα βλέπεις κάποιους από αυτούς τους τραγικούς τύπους να μιλάνε για δήθεν σοσιαλισμό με το Rolex στο χέρι και το jeep παρκαρισμένο στο Central. Όλος αυτός ο κόσμος (βάζω και εμένα μέσα) που ψιλοσνόμπαρε το Κολωνάκι, ξαφνικά ανακαλύπτει τις χαρές του τα τελευταία χρόνια. Κατά τη γνώμη μου, στην περιοχή γύρω από την Πλατεία Κολωνακίου συντελείται μια μικρή επανάσταση. Ο κόσμος μάλλον έχει βαρεθεί του Ψυρρή, κουράστηκε από την πολυκοσμία στο Γκάζι και ψάχνει ένα μέρος που θα συγκεντρώνει τα πάντα και θα τον κάνει να νιώθει και ο ίδιος καλά. Το Κολωνάκι είναι μάλλον πολλά σε ένα. Έχει shopping -τα μεγαλύτερα και καλύτερα brands όλης της Ελλάδας- έχει καφέ και κουτσομπολιό -θα δεις και θα σε δουν όλοι- έχει το καλύτερο φαγητό και τη μεγαλύτερη ποικιλία σε όλη την Αθήνα -μπορείς να βρεις από ταρτάρ μέχρι σουβλάκι- και σίγουρα σερβίρει καθαρά ποτά που συνοδεύονται σχεδόν πάντα από ωραίες αντρικές και γυναικείες παρουσίες. Προσωπικά βλέπω την περιοχή ως την παιδική χαρά της διασκέδασης. Μου θυμίζει την TriBeCa στη Νέα Υόρκη. Βολτάρεις με ένα ποτό στο χέρι και βλέπεις τους πάντες και τα πάντα. Ήδη υπάρχουν πολλά μαγαζιά (και συνεχίζουν να ανοίγουν όλο και περισσότερα) τα οποία σίγουρα θα συγκεντρώσουν αρκετό κόσμο από όλη την Αθήνα. Ωστόσο, το θέμα είναι πως αυτοί που πηγαίνουν σήμερα στο Κολωνάκι δεν καλοβλέπουν την είσοδο στην περιοχή «στοιχείων» τα οποία δεν ταιριάζουν στη γενικότερη κουλτούρα της. Με άλλα λόγια θέλουν την περιοχή εντός εκτός κι επί τα αυτά. Ναι μεν να έρθει κόσμος, αλλά να είναι αυτοί που γουστάρουμε να βλέπουμε. Γι' αυτό προσπαθούν να έχουν «σκληρές» πόρτες και οργανώνουν στην περιοχή το πρώτο prive club. Μιλάμε για μια ισορροπία του τρόμου. Η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει εύκολα λόγω της πολυκοσμίας και να έχουμε φαινόμενα τύπου Ψυρρή. Δύσκολο βέβαια, αλλά αν ανοίξουν δυο τρία μεγάλα μεζεδοπωλεία κι άλλο ένα μπουζουξίδικο το πράγμα θα ξεφύγει. Όπως και να 'χει όμως, σήμερα το Κολωνάκι διανύει τη χρυσή του εποχή. Το peak θα κρατήσει τουλάχιστον 2-3 χρόνια ακόμη. Ζήστε το και απολαύστε το όσο είναι καιρός.