Το Κολωνάκι πήρε την ονομασία του από τα «κολωνάκια» που είχαν τοποθετήσει οι Τούρκοι στην περιοχή για να «συμμορφώνουν» τους άτακτους χριστιανούς.
Το Κολωνάκι αμέσως μετά την τουρκοκρατία ήταν γνωστό ως Χεζολίθαρο ή Χεσμένη Πέτρα, γιατί εκεί υπήρχαν βόθροι και οι υπηρέτες του παλατιού χρησιμοποιούσαν το μέρος για να κάνουν την ανάγκη τους.
Το Κολωνάκι δεν συμπεριελήφθη ποτέ στα βασιλικά σχέδια ανοικοδόμησης της Αθήνας. Γι' αυτόν το λόγο η δόμηση της περιοχής είναι άναρχη. Έτσι, τα μέλη της αστικής τάξης της εποχής έφτιαξαν τα αρχοντικά τους στην Πλατεία Εξαρχείων, στου Ψυρρή και στην Κουμουνδούρου.
Το Κολωνάκι ήταν το τελευταίο κομμάτι του ιστορικού και αριστοκρατικού κέντρου της Αθήνας που κατοικήθηκε. Υπήρξε η πιο φθηνή περιοχή από το 1840 έως το 1880.
Κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής, το Κολωνάκι ήταν το βασίλειο των μαυραγοριτών. Στα Δεκεμβριανά αποτέλεσε τη βάση των βρετανικών και αντικομουνιστικών ομάδων, με αποτέλεσμα να το αντιπαθήσουν οι κομουνιστές και γενικότερα οι αριστεροί.
Από τη δεκαετία του 1980 έως και σήμερα, το Κολωνάκι θεωρείται «πράσινο» φέουδο. Στα παλαιότερα στέκια των πολιτικών της δεξιάς συχνάζουν μέχρι και σήμερα βουλευτές και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ.
Στο Κολωνάκι «γεννήθηκε» το πρώτο μαγαζί αυτοεξυπηρέτησης, το περίφημο Da Capo. Έτσι ξεκίνησε η νέο-κολωνακιώτικη εποχή που έχει ως σήμα κατατεθέν τον espresso.
Aκολουθήστε μας στo Google News
