Οι αντιδράσεις των περισσότερων δημοσιογράφων εναντίον του Λιάγκα δείχνουν την πραγματική ασθένεια του χώρου
Ο Ραφαήλ Αλαγάς γράφει για τις αντιδράσεις στο επίμαχο ρεπορτάζ που παρουσιάστηκε στο «Πρωινό» και τις, τουλάχιστον υποκριτικές και γεμάτες ναρκισσισμό, κριτικές των περισσότερων όσων αποτελούν κομμάτι των ΜΜΕ
Προσωπικά έχω μια αρχή. Να μην κρίνω κανένα συνάδελφο, περνώντας στο προσωπικό επίπεδο, κάτι που γίνεται ακόμη κι όταν εκφράζουμε την άποψή μας για ένα λάθος, που έχει κάνει. Εκτός του ότι αποτελεί θέμα δεοντολογίας, μπορεί πολύ εύκολα, στην εποχή αυτή που ζούμε, να βρεθούμε στην ίδια θέση και τότε μπορεί να κριθούμε ακόμη χειρότερα.
Σε καμία περίπτωση δε συμμερίζομαι την άποψη να μην εκφράζουμε την άποψή μας για ένα ρεπορτάζ, το οποίο έχει λάθη και, σε άλλες περιπτώσεις, ξεφεύγει από κάποια όρια. Οφείλουμε πάντοτε, όμως, και όχι για συντεχνιακούς λόγους, αλλά με σεβασμό σε ένα συνάδελφο, ακόμη και σε περίπτωση που εκείνος δεν τον δείχνει, να είμαστε προσεκτικοί στις τοποθετήσεις μας.
Θέλετε να πούμε το αυτονόητο; Ωραία, ο Γιώργος Λιάγκας παρουσίασε ένα ρεπορτάζ, που ήταν λάθος από κάθε άποψη. Θεωρώ, βέβαια, ότι τα δύο πιο μεγάλα λάθη σε αυτή την ιστορία ήταν, αφενός το τάιμινγκ που παρουσιάστηκε το συγκεκριμένο ρεπορτάζ, χωρίς καν να γνωρίζουμε εκείνη την ώρα τα αίτια θανάτου του Τζορτζ Μπάλντοκ, αφετέρου η έκταση που έδωσε ο ίδιος ο παρουσιαστής με την ομάδα του, λες και επρόκειτο για διαφήμιση πολυτελούς βίλας από μεσίτες.
Το λέω με την έννοια, ότι τέτοιες αναφορές πάντοτε γίνονται για δημόσια πρόσωπα, εν ζωή ή μετά θάνατον. Η οικογενειακή τους κατάσταση, η περιουσία, οι κληρονόμοι της, το σπίτι όπου έμειναν, οι μεγαλύτεροι σταθμοί της προσωπικής και επαγγελματικής τους ζωής. Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτού του είδους το lifestyle ρεπορτάζ, έτσι συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις.
Για να προλάβω κάθε αντίδραση για την τελευταία τοποθέτηση, δείτε μονάχα την παρουσίαση του ίδιου θέματος από τον Γιώργο Παπαδάκη λίγη ώρα νωρίτερα, βάζοντας μάλιστα υδρογράφημα του ΑΝΤ1 πάνω στις εικόνες από τη βίλα και την πισίνα, όπου βρέθηκε νεκρός ο ποδοσφαιριστής. Μιλάμε για το ίδιο κανάλι. Και δεν ασχολήθηκε κανείς, επειδή παρουσιάστηκε το θέμα με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη συνιστά πρόκληση στην καλύτερη, προσβολή στην χειρότερη περίπτωση για τη μνήμη ενός ανθρώπου 31 ετών, που έχασε τόσο άδικα τη ζωή του.
Στην εκπομπή «Πρωινό», λοιπόν, η διαφορά είναι ότι το θέμα «ξεχυλώθηκε» με έναν εντελώς άγαρμπο τρόπο, που δικαιότατα σήκωσε αντιδράσεις. Επιτρέψτε, όμως, να πούμε πως οι αντιδράσεις ήταν δίκαιες κυρίως από τον απλό κόσμο, που ορθώς ξεσηκώθηκε για την παρουσίαση του θέματος με αυτό τον τρόπο, αλλά και μια μικρή μερίδα των δημοσιογράφων, που εκτός του ότι επεσήμαναν το αυτονόητο, δεν μπήκαν σε διαδικασία να «ξεσκίσουν τις σάρκες» του Λιάγκα, τη στιγμή που βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής.
Η ΕΣΗΕΑ ως αρμόδιο όργανο είναι η μόνη, άλλωστε, που έχει δικαίωμα να κρίνει όσο πρέπει τον παρουσιαστή και, αν χρειάζεται, να τον απομακρύνει από την Ένωση. Πέρα από την έκφραση μιας άποψης, κανείς άλλος δεν έχει αυτή τη δικαιοδοσία και φυσικά δεν την έχει και κανείς άλλος εκ των δημοσιογράφων.
Οι αντιδράσεις εναντίον του Λιάγκα από την πλειοψηφία των δημοσιογράφων, λοιπόν, δείχνουν την αρρωστημένη κατάσταση στον χώρο μας πολύ περισσότερο από όσο θεωρούσαν εκείνοι ότι την αναδεικνύουν μέσω του συγκεκριμένου θέματος, που έφερε, θα επαναλάβουμε απόλυτα δικαιολογημένα, τις αντιδράσεις. Παρουσιαστές που έχουν υποπέσει σε παρόμοια ή και πιο μεγάλα λάθη και παγίδες με άλλα πολύ σοβαρά θέματα, όπως τα ελληνοτουρκικά, τα οικονομικά, τα θέματα υγείας, ή το μεταναστευτικό, δημοσιογράφοι εν είδει influencers με τις «φλεγόμενες» αναρτήσεις τους στα social media και τις «πύρινες» ομιλίες τους στα πάνελ, Μέσα Ενημέρωσης που... παριστάνουν την εναλλακτική άποψη με ειρωνικούς τίτλους με αφορμή αναφορές στο επίμαχο ρεπορτάζ, όπως τα τετραγωνικά της βίλας του Μπάλντοκ.
Όλοι αυτοί, φόρεσαν την παντιέρα της σοβαρής ενημέρωσης, ενώ δεν έκαναν τίποτα άλλο από το απλώς να ακολουθήσουν την αντίδραση του κοινού, για να γίνουν αρεστοί. Κι αυτό, γιατί δε διάλεξαν την οδό μιας σοβαρής έκφρασης άποψης επί του θέματος, με σκοπό να ανοίξει η κουβέντα για τη βελτίωση ενός χώρου, που όντως έχει βαλτώσει, για να μην πούμε κάτι χειρότερο. Απευθύνθηκαν, αντιθέτως, με ακόμη χειρότερο τρόπο στο θυμικό του κόσμου, ώστε να δείχνουν πως υποτίθεται διαχωρίζουν τη θέση τους και είναι διαφορετικοί, πιο αξιόπιστοι.
Η προσέγγιση αυτή, δυστυχώς, είναι ακόμη χειρότερη και από το ζήτημα, το οποίο υποτίθεται πως καταγγέλλει. Το λέμε ορθά κοφτά, οι αντιδράσεις αυτές από τους περισσότερους συναδέλφους δείχνουν ακόμη πιο έντονα την ασθένεια ενός χώρου, που το μόνο που κάνει για τους περισσότερους είναι να τους δίνει προβολή και να ικανοποιεί τα βαθύτερα ναρκισσιστικά και εγωιστικά τους ένστικτα.
Το μόνο που θα τους πούμε, είναι να προσέξουν μη βρεθούν στην ίδια θέση, γιατί θα κριθούν χειρότερα...