Η «φωτιά στα σύνορα», οι «ψευτοπρόσφυγες» και άλλες κενές καφενειακές κουβέντες μπροστά σε ένα μεγάλο κίνδυνο

Λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την υποστεί ξανά. Ρητό παλιό, χρησιμοποιημένο πολλάκις, αλλά στη δική μας περίπτωση πάντοτε επίκαιρο.

Το 1922, η Ελλάδα θα πληρώσει με την ολοσχερή σχεδόν απώλεια των πληθυσμιακών της ομάδων στη σημερινή Τουρκία και όχι μόνο, τη διάσταση που υπήρχε μεταξύ δύο ομόφυλων αντιμαχόμενων πλευρών, σε συνδυασμό με την αδιαφορά των Μεγάλων Δυνάμεων, που στήριξαν τον Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος έτριβε τα χέρια του. Καμία διαφορά με σήμερα. Μα καμία.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

Survivor 2024 spoiler 25/04: Εκτάκτως στο νοσοκομείο! Με το ένα πόδι εκτός Survivor

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί να εκβιάσει την χώρα μας και, μαζί, την Ευρώπη, αλλά εμείς επιλέγουμε να «σφαχτούμε σαν τα κοκόρια» μεταξύ μας. Πρόχειρη κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης δε μας βρίσκεται, έστω κι αν η «φλόγα» έχει «φουντώσει» γύρω από ένα πρωτάθλημα Ελλάδας στο ποδόσφαιρο, για όσους το ξεχνούν, αλλά και πάλι τα social media κάνουν τη δουλειά τους.

Τα social media, δε, είναι ο ιδανικός τόπος έκφρασης για κάθε άνθρωπο. Σοβαρό ή μη σοβαρό, ανεξάρτητο ή τρολ, ανθρωπιστή, ανθρωπιστή του καναπέ ή μισάνθρωπο, φασίστα, δημοκράτη ή όποιου αποκαλεί φασίστες όσους δε συμφωνούν με τη γνώμη του. Από όλα έχει ο μπαξές, δε συμφωνείτε;

Και τι αφορισμούς δεν έχουμε δει, λοιπόν, αυτές τις τελευταίες μέρες. Επαναλαμβάνω, μεταξύ Ελλήνων. Άλλοι κάνουν δημοσιεύσεις για «φωτιά στα σύνορα» και αποκαλούν «φασίστες» ακόμη και όσους προκαλούν να τους συνετίσουν με σοβαρά επιχειρήματα περί ακεραιότητας ενός τόπου και μη ύπαρξης δυνατότητας να «καούν» όλα τα σύνορα του κόσμου. Και αλήθεια, όσοι το ζητούν διαφωνούν με το να υπάρχει ευδιάκριτη η υπόσταση και η ταυτότητα κάθε λαού με παράλληλη αρμονική συνύπαρξη μεταξύ όλων και είναι σύμφωνοι με έναν ομοιομορφισμό του κόσμου»;

Υπάρχει και η αντίθετη πλευρά, που κάνει λόγο για σκοτωμό μεταναστών και αναποδογύρισμα βαρκών, με το μοναδικό τους, παντελώς κενό οποιασδήποτε λογικής επιχείρημα, να είναι όποιος διαφωνεί με αυτό, να πάρει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες στα σπίτια του. Υφίσταται, βέβαια, και το άλλο... ιδυοφυέστατο της «αλλοίωσης του πληθυσμού προς όφελος των μουσουλμάνων», λες και άλλες χώρες δεν έχουν πολλούς ανθρώπους από άλλες φυλές και τους έχουν εντάξει ορθά στο σύνολό τους, όπως η Γαλλία, το Βέλγιο, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Βρετανία και πολλοί ακόμη. Η διαφορά, φυσικά, είναι ότι σε εκείνα τα λημέρια έχουν περάσει διαφωτισμό σε αντίθεση με τα δικά μας χρόνια τουρκικής σκλαβιάς, που αλλοίωσε τον τρόπο σκέψης μας, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.

Αμφότερες οι πλευρές εκτίθενται ανεπανόρθωτα. Και την ώρα που δημιουργούν κλίμα, έχουν και το θράσος να μιλούν για τακτική ίσων αποστάσεων, μπροστά σε όσους προσπαθούν να τους συνετίσουν. Να συναινέσουν, δηλαδή, και όσοι έχουν τη λογική με το μέρος τους, ώστε να βιώνει ο πληθυσμός της χώρας μέρες αναβρασμού ή και χειρότερων καταστάσεων, όπως εκείνες που έφεραν δύο δικτατορίες, απώλεια της Μικράς Ασίας, των κατοίκων της Πόλης και της Κύπρου, έναν αδυσώπητο εμφύλιο πόλεμο και πολλές ακόμη συμφορές. Ο ελληνικός λαός, άλλωστε, ποτέ δεν ήταν ενωμένος. Ήταν μόνο στους Μηδικούς Πολέμους και στον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Προσέξτε το, είναι αλήθεια.

Κι όλα αυτά, ενώ υπάρχει ένας σημαντικός κίνδυνος μπροστά μας. Και όχι, δε μιλάμε για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, που θέλουν μια καλύτερη ζωή. Οι άνθρωποι αυτοί δεν φταίνε σε κάτι. Θέλουν να ζήσουν καλύτερα από εκεί, όπου ήταν, και είναι άδικο να τα βάζεις μαζί του.

Η κατάσταση είναι πολύ πιο απλή, για να την υπεραναλύουμε. Ένας σύγχρονος Χίτλερ, που τυχαίνει να είναι και γείτονάς μας, θέλει να δημιουργήσει συνθήκες πίεσης, επειδή κι εκείνος είναι πιεσμένος από παντού, επιχειρώντας με κάποιο τρόπο να ισορροπήσει με τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, ώστε να επιτύχει στα ανοικτά μέτωπα που έχει μπροστά του. Και δε θα διστάσει και ψυχές να εμπορευτεί και ανθρώπους να σκοτώσει, όσοι κι αν χρειαστούν.

Το είπε, άλλωστε, και ένας εξ όσων βρέθηκαν στα σύνορα του Έβρου. Ήταν στις φυλακές, τις άνοιξαν και τους είπαν να πάνε στον Έβρο. Δε μιλάμε, λοιπόν, για απλά αδίστακτο πολιτικό, αλλά για έμπορο ψυχών, που ξέρει επίσης, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος, ενώ η Ευρώπη για πολλοστή φορά την «πουλούσε».

Γιατί και τα 700 εκατομμύρια που θα δώσει δεν είναι λύση στο θέμα. Το πρόβλημα είναι, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει αποθήκη ψυχών. Δεν μπορεί καλά-καλά να περιθάλψει τον ντόπιο πληθυσμό της, πόσο μάλλον όσους έρχονται στο έδαφός της για μια καλύτερη ζωή. Δεν είναι θέμα, δηλαδή, το αν είναι όσοι έρχονται μια απειλή. Τουναντίον, μακάρι να υπήρχε η αληθινή προοπτική σωστής ένταξής τους με τα δικαιώματα του πολίτη της Ελλάδας. Η χώρα αυτή, όμως, απλά δεν μπορεί να το κάνει και, ίσα ίσα, έχει υπερβεί τον εαυτό της εδώ και πέντε χρόνια για το ζήτημα. Για αυτό, άλλωστε, είδαμε όσα είδαμε στα νησιά πριν από την κρίση στον Έβρο.

Αντί, λοιπόν, να κάνουμε κενές, καφενειακού τύπου κουβέντες κατηγορώντας τον άλλο ως «φασίστα», «εθνομηδενιστή» ή οτιδήποτε άλλο, μήπως να κοιτάζαμε κατάματα ένα πρόβλημα που μας απασχολεί όλους ως αληθινό κύνδυνο και να ενωνόμασταν, προτού να είναι πάρα πολύ αργά; Κρίμα θα ήταν να δώσουμε την ευκαιρία για μια ακόμη, ανεπανόρθωτη, ζημιά στην ιστορία του κράτους μας.

Υ.Γ. Θα δανειστώ την φράση ενός πρώην συμφοιτητή μου, του Χρήστου Λαζαρίδη, με τον οποίο μας χωρίζουν «ωκεανοί» ιδεολογικά. Είναι ένας πανάξιος άνθρωπος, όμως, που κάνει συγκινητική δουλειά στο Ελληνικό Φόρουμ των Προσφύγων. «Είθε να ζήσετε σε καιρούς ενδιαφέροντες, μας έλεγε ένας καθηγητής μας στο προπτυχιακό. Δεν έχουμε παράπονο».

Υ.Γ.2 Η άποψη μερικών εξ υμών συμπίπτει απόλυτα με την «κούφια» και εκβιαστική επιχειρηματολογία του Ερντογάν και του Τσαβούσογλου. Να το κοιτάξετε πολύ σοβαρά αυτό...