Σάββατο, 20 Απριλίου 2024

Η προσφορά του Φεβρουαρίου: 50% έκπτωση σε κλασικά και αγαπημένα βιβλία

1 Φεβρουαρίου 2017
Η προσφορά του Φεβρουαρίου: 50% έκπτωση σε κλασικά και αγαπημένα βιβλία

Καλό μήνα μας εύχεται το βιβλιοπωλείο "Πολιτεία" με υπέροχα βιβλία στο 50% της αρχικής τιμής τους. Η προσφορά ισχύει για όλο τον Φλεβάρη. Δείτε για ποια πρόκειται:

ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ - DOSTOYEVSKY FYODOR

Το "Μια γλυκιά γυναίκα" δεν είναι μήτε διήγημα μήτε σημειώσεις. Φανταστείτε ένα σύζυγο που η γυναίκα του αυτοκτόνησε και είναι τώρα ξαπλωμένη στο τραπέζι. Μόλις πριν από λίγες ώρες είχε πέσει απ' το παράθυρο. Ο σύζυγος τα 'χει χαμένα και δεν πρόφτασε ακόμα να τακτοποιήσει τις σκέψεις του. Περπατάει στα δωμάτια και πασχίζει να καταλάβει αυτό που έγινε, "να συγκεντρώσει τις σκέψεις του". Επιπλέον, πρόκειται για έναν αρτηριοσκληρωμένο υποχόνδριο τύπο, από εκείνους που μονολογούν και κουβεντιάζουν με τον εαυτό τους. Έτσι, λοιπόν, κουβεντιάζοντας με τον εαυτό του, διηγείται πώς γίνανε τα πράματα, τα εξηγεί για να τα καταλάβει ο ίδιος. [...] (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΓΟΥΙΤΜΑΝ - WHITMAN WALT

Η ποίηση δεν αποτελεί έναν κλάδο της λογοτεχνίας, μιαν ερασιτεχνική ενασχόληση που αφήνει ελεύθερες όλες εκείνες τις ικανότητες, οι οποίες δεν εμπλέκονται στην άσκησή της. Η ποίηση είναι ένας τρόπος ζωής, μια συμπεριφορά (δεν λέω μια στάση). Η πιο αληθινή έκφραση ενός πνεύματος και μιας ευαισθησίας που, κάθε λεπτό, εντυπώνονται, αναδημιουργούνται από τη ζωή. Από τη δράση, από το ασύνειδο, όσο κι από τη συνείδηση. Γι' αυτό και επιβάλλεται η βιογραφική διερεύνηση ενός ποιητή σε όποιον θέλει στ' αλήθεια να τον καταλάβει.
Και ένας λόγος παραπάνω αν πρόκειται για έναν ποιητή του Πραγματικού, αν αυτός ο ίδιος αποδίδει στις πράξεις του μια σημασία τουλάχιστον ίση με τη σημασία του έργου του, αν θεωρεί τον εαυτό του εμπνευστή, όσο και εμπνευσμένο, αν είναι άγγελος και προφήτης, στην ευρύτατη της λέξης έννοια. Ένας λόγος παραπάνω αν, όπως θα τον λέγαμε σήμερα, είναι "στρατευμένος". Αν, δηλαδή, τελικά, ταυτίζεται με το τραγούδι του, αν παρουσιάζεται μέσα σ' αυτό ακέραιος, με τα πάθη του, τις ιδέες του, τη θέληση να ξαναφτιάξει τον κόσμο, το αυταρχικό του σχέδιο να επηρεάσει τους συγχρόνους του ή τους μεταγενέστερους, αν το έργο του είναι η λεκτική και διαρκής προέκταση του ατόμου του, αν ο ίδιος βλέπει στην άσκηση της τέχνης του περισσότερο την εκπλήρωση μιας αποστολής, την υπεράσπιση αλλά και τον εμπλουτισμό μιας ιδέας που τον υπερβαίνει, και μια μάχη, όσο και έναν στοχασμό, παρά μιαν άσκοπη δόμηση ενός κτίσματος αφηρημένης ωραιότητας.
Ένα λόγος παραπάνω αν αυτός ο ποιητής ονομάζεται Γουώλτ Γουίτμαν. [...] (Από την εισαγωγή του Paul Jamati)

T.S. ELIOT - Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΣΚΑ

Στα τελευταία χρόνια του, ο Τόμας Στερνς Έλιοτ δήλωσε πως μόνο σε δυο περιόδους της ζωής του υπήρξε ευτυχισμένος - στην παιδική του ηλικία και στη διάρκεια του δεύτερου γάμου του. Η παρούσα αφήγηση αναφέρεται ως επί το πλείστον στο ενδιάμεσο διάστημα, στα χρόνια που έγραψε το ποιητικό του έργο. Το καλύτερο κομμάτι της ποίησής του, όπως εξομολογήθηκε κάποτε, το πλήρωσε ακριβά στη ζωή του· εδώ αναπτύσσεται καθαρά η σχέση ανάμεσα στη ζωή και το έργο του, και ο στόχος του βιβλίου είναι η προσπάθεια να διαφωτιστεί το μυστήριο αυτής της σχέσης.

ΟΥΡΣΟΥΛΑ ΜΙΡΟΥΕ - BALZAC HONORE. DE

(. . .) Ο Μπαλζάκ έζησε και περιέγραψε τη μεταβατική εποχή, ανάμεσα στο ξέφτισμα της παραδοσιακής φεουδαρχικής αριστοκρατίας και την άνοδο της νέας άρχουσας τάξης, της τάξης του χρήματος και των επιχειρήσεων. Στην περίοδο όπου εκτυλίσσεται η ιστορία της "Ούρσουλας Μιρουέ", γύρω στο 1830, τα δύο φαινόμενα, η άνοδος και το ξέφτισμα, βρίσκονται αντιμέτωπα αλλά και συντιθέμενα. Οι ήρωες ανήκουν και στις δυο κατηγορίες, αντιμάχονται μεταξύ τους αλλά και συμπορεύονται, καθώς οι ανθρώπινες ορμές, η κοινωνική του πλουτισμού και η φυσική του έρωτα και της τρυφερότητας, μπλέκονται σε ένα κουβάρι αξεδιάλυτο, του οποίου το λύσιμο είναι απροσδόκητο, αλλά που συμβαδίζει με την έμφυτη ροπή του ανθρώπου προς τη δικαιοσύνη. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ - LESSING DORIS

Το Χρυσό σημειωματάριο εκδόθηκε για πρώτη φορά 1962 και θεωρείται πλέον ένα από τα μείζονα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα. Αφηγείται την ιστορία της Άννας Βουλφ, μιας χωρισμένης μητέρας και μυθιστοριογράφου, η οποία παλεύει ενάντια στο συγγραφικό μπλοκάρισμα στο Λονδίνο της δεκαετίας του '50. Από φόβο μήπως τρελαθεί, καταγράφει τα βιώματά της σε τέσσερα χρωματιστά σημειωματάρια. Στο μαύρο σημειωματάριο καταγράφει τη συγγραφική της ζωή, στο κόκκινο τις πολιτικές της απόψεις, στο κίτρινο τη συναισθηματική της ζωή και στο μπλε καθημερινά γεγονότα. Ωστόσο, είναι το πέμπτο σημειωματάριο -το χρυσό- το οποίο ενώνει τα νήματα της ζωής της και κρατάει το κλειδί της ανάρρωσής της. Τολμηρό, διαφωτιστικό και απαραίτητο, το Χρυσό σημειωματάριο είναι η συναρπαστική περιγραφή μιας γυναίκας σε αναζήτηση προσωπικής και πολιτικής ταυτότητας, αντιμέτωπης με το τραύμα της συναισθηματικής απόρριψης και της σεξουαλικής προδοσίας, με την επαγγελματική αγωνία και τις εντάσεις της φιλίας και της οικογένειας. Το αριστούργημα της νομπελίστριας συγγραφέως σε νέα μετάφραση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΑΛΕΞΑΝΤΕΡΠΛΑΤΣ - DOBLIN ALFRED

Ο κόσμος μας είναι ο κόσμος δύο θεών. Είναι ο κόσμος της δημιουργίας και ο κόσμος της διάλυσης. Η αντιπαράθεσή τους διαδραματίζεται πάνω στη γη κι εμείς συμμετέχουμε σ' αυτή. Συνδέω τώρα αυτή τη συλλογιστική με την εγκληματικότητα. Η κοινωνία είναι ζυμωμένη με το έγκλημα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι υπάρχει τάξη και διάλυση. Δεν είναι δυνατόν να υφίσταται τάξη χωρίς να υπάρχει ταυτόχρονα τάση για διάλυση και de facto καταστροφή.
Στο "Βερολίνο Αλεξάντερπλατς" ο Φραντς Μπίμπερκοπφ αποφυλακίζεται. Είναι από φυσικού του καλός και επιπλέον έχοντας καεί στο χυλό φυσά και το γιαούρτι. Βγαίνοντας στην κοινωνία θέλει να μείνει τίμιος, να εφαρμόσει τους νόμους της κοινωνίας ή τουλάχιστον αυτούς που εκείνος θεωρεί νόμους. Αλλά δεν το καταφέρνει. Δέχεται το ένα χτύπημα μετά το άλλο και καταρρέει. Μαζί του καταρρέουν και οι θεωρητικές μας παραδοχές. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΔΡΑΚΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ - RILKE RAINER-MARIA

Πες! Έχεις περπατήσει ποτέ σε κάποιον επαρχιακό δρόμο της κεντρικής Βοημίας ένα σεπτεμβριάτικο πρωινό; Ο χαμηλός, ομιχλώδης, αποπνικτικός ουρανός μοιάζει με βρόμικη γκρίζα τέντα τρυπημένη από τις μαραμένες, ωχρές καστανιές, που πλαισιώνουν τον βαθιά ρυτιδιασμένο από τροχούς καφέ δρόμο. Ο κόκκινος ήλιος έχει σκεπάσει το πνιγμένο στην καταχνιά πρόσωπό του με πυκνά πέπλα· μερικές τρελές αχτίδες γλιστρούν πάνω από τον συννεφένιο τοίχο και ρίχνουν κίτρινες, λεπτές γραμμές στα περιττώματα στο δρόμο. Ένας δύσθυμος άνεμος στριφογυρίζει τα κίτρινα φύλλα πέρα δώθε και διαλύει τον αραιό καπνό που φαίνεται να βγαίνει έρποντας απ' τις μακρινές στέγες του χωριού - μια εικόνα ανείπωτης, απερίγραπτης, αβάσταχτης θλίψης. Όποτε σκέφτομαι αυτή την εικόνα, αισθάνομαι ένα μεγάλο πόνο κοντά στην καρδιά μου. Κάτι σκιρτά - και τραβάει, τραβάει ώσπου δάκρυα καίνε στα μάτια μου. . . Η ίδια αίσθηση ξυπνά μέσα μου όταν σκέφτομαι τη φτωχή γυναίκα, που την ιστορία της θέλω να σου διηγηθώ. Άκου! Δεκατέσσερα διηγήματα του Ράινερ Μαρία Ρίλκε, ιστορίες έρωτα και θανάτου, σοφίας και αλαζονείας, ελπίδας και ελευθερίας, μυστικισμού και έκστασης, ματαιότητας και πίστης. Δεκατέσσερα ιμπρεσιονιστικά πεζά, στα οποία ξεχειλίζει ο ρυθμός και η μουσικότητα της γλώσσας του μεγαλύτερου ποιητή της Αυστρίας. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

ΣΦΑΓΕΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΠΕΝΤΕ - VONNEGUT KURT

ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΘΑΡΟ, ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΤΕ!
Η σουρεαλιστική εκδοχή μιας αληθινής ιστορίας από τον πόλεμο περιλαμβάνει:
- Ένα βετεράνο, τον Μπιλ Πίλγκριμ, που ταξιδεύει μέσα στο χρόνο και πέφτει θύμα απαγωγής από εξωγήινους το 1967.
- Μια αλεξίσφαιρη Βίβλο δίπλα σ' ένα φυλλάδιο με τίτλο "Μάθε τον εχθρό σου".
- Ενθουσιώδεις νεοσύλλεκτους, συνειδητοποιημένους λιποτάκτες, γενναίους ανιχνευτές, ενέδρες της συμφοράς και θυελλώδεις εναγκαλισμούς πυρών.
- Την υποχρεωτική ξενάγηση-φιλόξενη διαμονή αιχμαλώτων πολέμου στο Σφαγείο Νο 5 της Δρέσδης.
- Σεξ παρουσία κοινού σ' ένα ζωολογικό κήπο στον πλανήτη Τραλφάμαντορ.
- Ένα δονητή με την ονομασία τα "Μαγικά Δάχτυλα".
- Την ανακοίνωση του Τρούμαν για την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα.
- Το φιλόδοξο έργο ενός απρόβλεπτου συγγραφέα με θέμα το βομβαρδισμό της Δρέσδης και αιχμές για τα βομβαρδισμένα μυαλά του σήμερα.
Μυθιστόρημα χωρίς ιερό και όσιο, στην εμπόλεμη ζώνη της ανθρώπινης ιστορίας. Μια διαχρονικά επίκαιρη σάτιρα του ανθρώπινου παραλογισμού και πατριωτισμού. Έργο που κυκλοφόρησε το 1969, ένα από τα κλασικά αντιπολεμικά βιβλία και η κορυφαία δημιουργία του Κερτ Βόνεγκατ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Όλη αυτή η ευρηματικότητα, που αγγίζει την επιστημονική φαντασία και το σουρεαλιστικό χιούμορ, αποσκοπεί στην εύρεση ενός τρόπου ενατένισης της τραγωδίας, ενός κώδικα που μπορεί να νοηματοδοτήσει το κενό που αφήνουν τόση καταστροφή και τόσος πόνος. Ο Μπίλι Πίλγκριμ σκύβει το κεφάλι και υπομένει, χωρίς να θέλει να συλλογίζεται το μέγεθος της φρίκης, γιατί ο ίδιος νιώθει αδύναμος όχι μόνο να επηρεάσει τις καταστάσεις γύρω του, αλλά και απλούστατα να τις ερμηνεύσει. Ένας ανθρώπινος μηχανισμός άμυνας που διασπάει τη βουβαμάρα είναι το χιούμορ, αν και μαύρο, καυστικό ή πικρό, προκειμένου να γεμίσει αυτό το κενό. Το χιούμορ εμφανίζεται εκεί όπου η λογική στερεύει, εκεί όπου απαντήσεις δεν υπάρχουν, και ο Βόνεγκατ το επιστρατεύει προκειμένου να μιλήσει για γεγονότα-ταμπού, καθώς τελικά ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο. Το μυθιστόρημα διέπεται από έναν φαταλισμό, ιδιαίτερα αφού εκφράζει την πλήρη αδυναμία του ανθρώπου να ελέγξει, όχι μόνο τον κόσμο ή το περιβάλλον του, αλλά και την ίδια του τη ζωή. Η έννοια του χρόνου των εξωγήινων, οι οποίοι μπορούν να δουν σε τέσσερις διαστάσεις, αποτελεί μια απάντηση στον δικό τους φαταλισμό. Γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτε προκειμένου να αλλάξουν τη μοίρα τους, γι' αυτό και γελάνε με τις απέλπιδες προσπάθειες του ανθρώπου να διαμορφώσει ο ίδιος την ιστορία του. Μπορούν όμως αντ' αυτού να επισκέπτονται αιώνια όποια στιγμή της ζωής τους επιθυμούν, να ζουν για πάντα στιγμές που έχουν βιώσει, σαν μια αυτόματη υλοποίηση της ανθρώπινης ανάμνησης. (Κ. Καλογρούλης, Ελευθεροτυπία, 24/4/2009)

 

Βιβλίο

Ροή ειδήσεων

Share